Tempo is belangrijker dan haast: iedereen een eigen tempo

November 2016 – Leidinggevenden uit de horeca en de grafische-, hospitality-, bouw-, logistieke industrie begrijpen dat ze zelf (als persoon) maatgevend zijn voor het tempo van hun dienstverlening. Zij hebben een voorbeeldfunctie voor de teams die ze aansturen want het juiste tempo om bedrijfsresultaten te verbeteren, maakt rendement beter voorspelbaar en doelen (sneller) haalbaar. Kortom: in het juiste tempo krijg je en hou je grip op je groei.

Je hebt niet alles in de hand…

Het is gemakkelijk om factoren anders dan jezelf de schuld te geven van foutjes, nalatigheid of zelfs van falen. Je bent in het voordeel als je de hobbels die je groei afremmen voortijdig kunt elimineren, of herkennen en op z’n minst aanwijzen. Maar je kunt niet alles voorzien. Zelfs de meest doorgewinterde werknemer met bakken ervaring en kunde kan voor situaties komen te staan die elke vorm van voortgang belemmeren. Een levering die te laat is, een machine die niet wil meewerken, bedorven voedsel, kortsluiting, papier met de verkeerde looprichting (grafische industrie) en slechte weersomstandigheden zijn maar een paar ‘at random’ voorbeelden van situaties die je niet in de hand hebt.

Je kunt wel anticiperen op ongeluk en rampspoed. Het geeft je een voordeel als je de tijd naar je hand kunt zetten. Tijd is immers de maat waarmee we tempo bepalen. Het kan gevoelsmatig (omgevingsbewustzijn) of via nauwkeurige meting van bepaalde parameters. Iedereen heeft een eigen tempo. De een is wat sneller dan de ander. Elkaar daar in aftroeven is gemakkelijk en nergens goed voor. Nou ja, behalve voor het ego. Voor wie het nodig heeft.

Tip: probeer een ‘kruissnelheid’ te vinden waar alles en iedereen zich prettig bij voelt.

Iedereen een eigen tempo

Ego zit ons in de weg. Sinds de Renaissance (15e eeuw) ontwikkelde de Westerse Mens zich langzaam tot de individualist die hij / zij nu is. Degene die het zich kon permitteren ontwikkelde een levensstijl die zich aan religie onttrok. Secularisering heet dat. Nu 500 jaar later bestaat de massa (het volk) niet meer als een eenheid. Iedereen heeft een eigen wil en neemt de vrijheid daarnaar te handelen. In de marketing vertaalde dit zich bijvoorbeeld naar de term H2H, human to human marketing. Geen doelgroepen meer, maar buyer persona’s en niche-marketing.

De ‘massa’ die er nog wel is, zit in ons denken: hoe we ‘het’ zien en waar we onze aannames op baseren. Maar, wie zijn ‘we’ en wat is ‘het’?

Zo is het altijd de schuld van De File of Het Verkeer als We te laat op onze plaats van bestemming aankomen. Terwijl een app of het verkeersbericht informatie had kunnen geven om eerder te vertrekken. We beoordelen op massa omdat we ons ego voorrang willen geven. Een niet-persoonlijk oordeel is snel gemaakt. Ondertussen zijn ‘we’ zelf net zo goed onderdeel van de massa. Ik gok dat het nog een generatie duurt voordat ‘we’ ons hebben losgemaakt van massa-denken. Human to Human Marketing is alleen daarom al een goede oefening voor bedrijven.

In die massa meet iedereen afzonderlijk met een eigen maat en gaat ieder in een eigen tempo zijn gang. Dankzij die Renaissance dus. In een werksituatie – team, afdeling, fabriekslijn, magazijn, bezorging, groep et cetera – zorgen protocollen dat de processen ‘in tune’ komen en blijven. De voorman, de manager, de chef zorgt ervoor dat in het juiste tempo resultaten gehaald worden. Dat lijkt eenvoudiger dan het is: mensen verschillen nu eenmaal. En dat ego blijft ons dwars zitten terwijl de tijd doortikt. Snel resultaat halen is het gevolg. De kwaliteit verliest men al gauw uit het oog. De norm schuift op…

En nu mijn verhaal

Mijn tempo is grillig. Ik ben grillig. Soms ben ik lui, soms ben ik gehaast, soms ben ik onverstoorbaar en diesel ik door. Dit zijn geen uitzonderlijke eigenschappen voor een creatief. Schilders, muzikanten, schrijvers en fotografen werken bij voorkeur alleen of in een groep gelijkgestemden. Je weet immers niet met welke stap je verder kunt en gaat en wilt kiezen op het moment dat het jou uitkomt. Het tempo waarin je werkt wordt bepaalt door de beslissingen die je maakt. En die gaan in je eigen tempo. Werken in een team is een heel ander verhaal.

En mijn tempo lag (voor 2016) hoog. Heel hoog. Logisch dat mijn omgeving de aansluiting miste, of ik de aansluiting met hen. Door mijn tempo te verlagen kwamen er verbindingen tot stand met degenen die bezig waren met dezelfde issues: kopersreis, lead generation, inbound- en contentmarketing, digitale transformatie en zo meer. Heel erg fijn.

Creatieven zijn eigenlijk strategen. Ze denken goed na voordat ze doen en ze blijven nadenken terwijl ze doen:

Nu hou ik enorm van ‘doen’. Er is voor mij geen grotere voldoening dan ‘het geleerde’ of ‘het gevondene’ in de praktijk te brengen en te toetsen. Aan een publiek bijvoorbeeld, of aan het deel van de markt waarvan ik denk dat ze een propositie kunnen waarderen. Of zoals jazztrompettist Miles Davis zei: “Practise on stage.” Je ziet dan immers direct resultaat van je ‘performance’ en kunt direct bijsturen als dat nodig is.

“Mistakes there are none” komt ook van hem. Zijn tenorsaxofonist Wayne Shorter vulde zijn inzicht aan met: “A mistake may be an opportunity.” In een gelijkgestemd team, zoals een orkest bijvoorbeeld is, kun je met die afspraken aan de slag met tempo, dynamiek en expressie. Op een marketingafdeling wordt dat al iets lastiger maar het kan wel. Door periodiek kwalitatief marktonderzoek te doen elimineer je de onwaarheden in je aannames en zorg je voor een steeds betere aansluiting van je propositie op je markt. Maak het jezelf makkelijk en vraag je klanten waarover ze wel en niet tevreden zijn. Vraag door totdat je weet waarom. Ook al is dat ongemakkelijk.

Verschillen bepalen het tempo

Binnen een organisatie werken disciplines met en door elkaar. Iedere afdeling of team heeft een eigen doel. Voor marketing zal (als het goed is!) gelden dat ze zorgt voor gekwalificeerde leads waar sales mee verder kan. Hier zullen de kwaliteit van data (kennis van de markt, verkoopresultaat, ontwikkelingen in de markt, beleid van de organisatie, et cetera) en inzicht van het gedrag van kopers uitgangspunten zijn voor tempo.

Bijkomend factoren zoals procesbeheersing, ervaring van de marketeers, kwaliteit van de inzichten, relevantie van de proposities en ambitie van de afdeling spelen ook een rol. Het is belangrijk dat alle factoren die een rol (mogen) spelen in het vasthouden van het juiste tempo hierop afgestemd zijn.

Dat lijkt een onmogelijke taak. De variabelen veranderen steeds sneller en ook nog eens continu. Ook hier zit ons ego ons vaak in de weg. Vertrouwen speelt een rol. Maar veel vaker ontbreken de inzichten om de markt adequaat en relevant aan te pakken. Marketing zonder input van salesinformatie is een killer. Tip: neem er de tijd voor en haal relevante feedback op.

Conclusie

Het is mijn mening dat Business Development regie moet houden over sales- en marketing-acties en daarmee het tempo van de innovatie binnen een organisatie bepaalt. Marketing is wat mij betreft een gevolg – of een resultaat – van Business Development.

Deel 3: hoe geef (gun) je jezelf de rust om de juiste beslissingen te maken?

Credits: eigen beeldmateriaal