Maandagochtend 15 maart 2021 loop ik van Station Amsterdam Amstel, via de Weesperzijde langs de Amstel, naar de Weesperstraat. Een week later neem ik dezelfde route, gewapend met mijn camera. Het levert honderd foto’s op van een stad waar ik niet meer wil wonen. Klik op een foto om te vergroten.
Wat vooraf ging, mijn wandeling in chronologische volgorde:
deel 1, deel 2, deel 3, deel 4, deel 5, deel 6, deel 7 en deel 8.
Foto’s 081, 082, 083, 084 en 085
Het Amstelstation is bijna in zicht. Nog even doorbijten. Het laatste stukje Wibautstraat. Bij Sportcity (nr 224) is tijdens corona gelegenheid tot outdoor sporten. De Hyundai Ioniq aan de EVBox vond ik wel een passend tijdsbeeld. Over tien jaar lachen we waarschijnlijk massaal om deze vorm van straatmeubilair.
Dauphine ziet er van binnen leuk uit. Van buiten not so much. Die rookpaal… Een icoon uit lang vervlogen tijden. Door de ramen kijk je van buiten naar binnen, bijvoorbeeld naar de redacties.
Wow, het Prins Bernhardplein. Tja, pleinen maken, is een kunst apart. Ik vind dit complete nietserigheid vermengd met gebrek aan ambitie. Niets mis mee en het past bij de stijl van De Nederlander. Toepasselijke auto, overigens…
Natuurlijk speelt het jaargetijde een rol. Maarre… vroeger – toen alles beter was – stonden hier van die gezellige bussen. Nu overheerst de kaalheid.
Nee, dit is geen verkeerde route richting treinperrons. Keurig rechts houdend en met voldoende afstand van mijn medereizigers daal ik af richting stationshal. Op zoek naar een openbaar toilet. Ik vrees met grote vrezen.