Maart 2017 – Duurzaam is lang met je spullen doen, vind ik. De keuze om in een oude ‘vieze’ auto te rijden of een nieuwe ‘schone’ te kopen, vindt men best lastig. Ik geef toe, ‘everything car’ is mijn passie en een auto is een viespeuk. Punt.
OK, ik ben een liefhebberaar en dus bevooroordeeld. Mijn credo is minder rijden, en in een oudere auto. Dat is toch aantrekkelijk. Of heb ik het mis?
Update november 2023: tweemaal youngtimer Alfa Romeo, 2006 147 en 2002 916 Spider, beiden tweeliters (ca 1:13).
Mijn knuppel in het hoenderhok: er zijn veel automerken en ze bieden allemaal min of meer hetzelfde. De een is iets duurder, de ander iets groter en weer een ander heeft geen brandstofmotor maar elektromotoren aan de wielen. Hoe het ook moge zijn, per model worden miljarden uitgetrokken aan ontwikkeling, testing en lancering. Vanaf het moment van aankoop is een auto een rookpluim, een olieverbruiker, een klont chemisch afval, een bonk plastic, staal en glas met een dikke accu en rubberen banden.
Als een auto eenmaal in gebruik is, wil je er toch zo lang als mogelijk mee doen? Ik vind er iets van dat er in de afgelopen jaren een industrie is opgetuigd om nieuwe, dure, zware auto’s aan de man (m/v/x) te brengen. Ik breek een lans voor refurbishing van gebruikte auto’s om zo lang als kan met je spullen te kunnen doen.
Bijkomend voordeel is dat de geldstroom niet richting China gaat maar lokaal blijft. Support your local business.
Lang met je spullen doen
Mensen rijden graag in hun auto en bij voorkeur alleen. Ze zeulen op deze manier ruim een ton aan gewicht met zich mee. Ondertussen proppen ze steden knotsvol en slokken ze ruimte op, door er te rijden en te parkeren. Stad en land zijn ingericht om De Auto ruim baan te geven. Met name tijdens de ochtend- en avondspits worden wegen goed benut. In de nacht staan wijken vol geparkeerd staal en zijn grote delen van Nederland (140 duizend kilometer aan verharde wegen) ongebruikt. De auto is sinds de jaren 50 bepalend voor de inrichting, het aangezicht en de beleving van Het Moderne Stadsbeeld. Ons landje is maar een van de vele voorbeelden
Nu ja, de tijd terugdraaien, heeft niet veel zin. Het zou zoiets zijn als mensen vragen voortaan geen mobiele telefoon meer te gebruiken. Laten we er het beste van maken. Ik zeg: als je een auto hebt, rij dan door tot ie op is, dat is voor dit moment echt een duurzame optie. En goedkoop bovendien. Een nieuwe is duur en het is maar de vraag hoelang je er plezier van mag hebben. Neem als goed voornemen ‘minder rijden’ in overweging. Ik vind het erg raar dat ik daar zelden iets over lees of hoor. Het zal wel met de economie te maken hebben.
Ruim 16 jaar met een auto doen: ik kan dat
Enige maanden na het behalen van mijn rijbewijs kocht ik een zwarte Honda Civic 1.3. Ik geef toe, niet de meest spannende keuze maar wel een bewuste. Honda wist destijds (midden jaren ’90) heel goede auto’s in elkaar te schroeven en ze waren zuinig en sportief bovendien. Mijn kekke coupeetje kreeg veel bekijks van buren en vrienden. ‘Wat is dat voor een auto?’, want je zag ze niet veel.
Na 256.000 probleemloze kilometers (volgens Excel tegen 15 eurocent per kilometer) en ruim 16 jaar trouwe dienst remde ik vol op een bruusk stoppende BMW en prakte m’n neusje inclusief radiateur tegen de achterbumper van de veel steviger gebouwde Duitser. Die kwam er met een krasje van af.
Enkele weken later was ik de eigenaar van een nieuwe FIAT Grande Punto diesel. Net op tijd want de drukgroep van mijn Civic had een flinke pets gekregen en reparatie van de geleden schade was uit verhouding met de dagwaarde van mijn Hondaatje.
Reparatie was te duur
Helaas. Ik had de Civic graag nog wat jaartjes extra gegeven. Ook al begon de buurt – een nette woonwijk in Leusden – te klagen ‘of het toch niet eens tijd voor een nieuwe auto werd’. Nu ja, ik waste mijn Honda tweemaal per jaar (voor en na de zomer) en er zaten ‘hier en daar’ wat krasjes op en deukjes op haar zwarte velletje. Wellicht dat het meespeelde in het oordeel van de wijk. De plastic wieldoppen had ik na de zoveelste stoep (ik parkeerde als een taxichauffeur, dus eerst met een wiel het stoepje over) van de wielen gepeuterd en de roestplekjes (jawel, ze waren er: op de achterste wielkasten natuurlijk) tipte ik weg met Hammerite. Lekker makkelijk.
Maar nee, ik vond het nog geen tijd voor een nieuwe auto. Ik forensde me te pletter naar Deventer, Apeldoorn en Meppel en lachte glimmende lease-Toyota’s en -VW’s van de weg. Met 140 in z’n 3 en dan toch 1 op 16? Ik huilde toen mijn Honda Civic door de sloperij werd opgehaald…
Maar het ging echt niet meer. Reparatie van het plaatwerk, de radiateur, de drukgroep, en God weet wat er nog meer boven tafel zou zijn gekomen, zou me duizenden euro’s kosten en voor dat geld kon ik prima een gebruikte auto kopen. Dat was echt mijn voornemen en ik had mijn oog op een gebruikte Alfa Romeo 147 diesel laten vallen. Maar het liep anders en ik viel voor een spiksplinternieuwe voorraadauto met korting en minus 4 jaar BPM want volgens de wet ‘ultraschone’ spaardiesel. Enkele jaren later was mijn nieuwe Puntootje een viespeuk. Hoe kan het he?
Met 1.000 km per week voor de boeg leek het mij verstandig om de aanbieding – een van de laatste Fiats Punto van de eerste generatie en dus verpakt in tijdloos en schitterend Giugiaro jasje – niet te laten liggen.
NB. In augustus 2019 verkocht ik de trouwe Punto met 215.000 kms op de teller aan een liefhebber die maar wat blij was met een goedverzorgde auto van een eerste eigenaar. Zomer 2022 zag ik ‘m nog rijden. Goed!
Back on topic: hoe duurzaam is een gebruikte auto?
Stel, je overweegt uit kostenoverwegingen een gebruikte auto van een jaar of 10 jong of zelfs een youngtimer te gaan rijden. In principe geen slecht idee. De economische levensduur van een automobiel is immers circa 15 jaar. Dit betekent dat na die periode de kosten die nodig zijn om een auto draaiend te houden de ingecalculeerde kosten gaan overtreffen. Het is aan de eigenaar om na die tijd de sloop te bellen, die kosten voor lief te nemen of de auto te verkopen aan iemand die deze kosten wel wil dragen.
Nu zijn auto’s gebouwd tussen ‘1995 en 2010’ prima, voorzien van veiligheidsmiddelen zoals ABS en airbags, en vaak lichter van gewicht dan moderne vehikels. Hippe gadgets en (overdreven) veiligheidsattributen verhogen het gewicht van moderne auto’s flink. Denk alleen al aan de elektromotoren voor wissers, ramen, camera’s, overal airbags e.d. En wat dacht je van accupakketten? Een beetje moderne EV tikt al snel de 2 ton aan.
Hele volksstammen kiezen een ruime Volvo of veilige Saab uit de jaren ’90 en ook zuinige Japanners uit die periode blijven een vertrouwd beeld op de Nederlandse wegen. Ik bedoel: hoe lang blijven die Starlets, Micra’s en Corolla’s rijden? Ik zeg: blijf scherp naar de kilometerprijs kijken. Komt die boven de 20-35 ct/km uit? Kijk dan even goed of je portemonnee je liefde voor jouw youngtimer nog aankan.
NB. Wij tikken voor onderhoud per auto ongeveer 100 euro per 1.000 km af. Dat lijkt onder de streep een fors bedrag. De aankoopprijs meegenomen, valt het ineens weer reuze mee en realiseer je je al snel dat goedkoper rijden onmogelijk is. Het is fijn als je een goede band met je garage hebt.
Een feit is dat auto’s van voor de eeuwwisseling qua uitstoot slechter scoren dan moderne, nieuwe auto’s. Het scheelt al snel een factor 2 à 3. Maar neem het volgende eens mee in je overweging: uit een onderzoek van Toyota uit 2004, bleek dat gemeten over de levensduur van de auto 28% van de totale CO2-uitstoot ontstaat tijdens de fabricatie en het transport naar de dealer. Dit betekent voor een moderne auto dat er meer dan 4.000 liter brandstof verbruikt is voor de eigenaar er ook maar een kilometer mee gereden heeft. Dat is toch 40.000 tot 60.000 kilometer rijden…
Een auto oprijden zorgt ervoor dat die initiële uitstoot tijdens de productiefase wordt uitgesmeerd over een langere periode. Een fijne gedachte. En waarom zou je iets wegdoen als het nog prima in staat is te doen wat je wilt dat het doet? Stel je eisen en wensen bij en maak de beslissing waar je je goed bij voelt.
Hybride auto’s, het klinkt o zo milieuvriendelijk en groen maar het is anno nu nog geen optie voor de ouderwetse brandstofmotor. Dergelijke voertuigen hebben 2 motoren, ze zijn voorzien van een niet milieuvriendelijke accu en hebben een hoger gewicht dan conventionele auto’s. Uit testen en onderzoeken blijkt dat de uitstoot van een hybride auto 1,5x hoger is dan van de zuinigere benzinemodellen. Elektriciteit wordt namelijk opgewekt door centrales die ook een negatieve bijdrage leveren aan het milieu. En die is niet altijd zo groen als we graag denken. Maar: dat komt natuurlijk nog…
Tenslotte rijden veel hybride chauffeurs elektrisch de straat uit om vervolgens met hun brandstofmotor verder te rijden. In dit licht bezien is een Golfje uit 1999 helemaal zo’n slechte keuze nog niet. Check je garage om de hoek en kijk of je 2.000 euro’s op je bankrekening hebt. Met een jaarbudget van 1.500 euro kom je een heel eind. Echt? Echt.
Een auto kopen hoeft natuurlijk niet
De beste optie, zowel qua duurzaamheid, voor het milieu als straatbeeldvervuiling, is betalen voor het gebruik. Huren dus. Slim, want je kiest wat je nodig hebt, waar je zin in hebt en wanneer. Kies bijvoorbeeld een ruime stationwagen als vakantievervoer naar Zuid-Frankrijk, of een kleine stadsauto voor een dagje rondtoeren langs de IJssel, of een strakke sportcabrio voor in het weekend binnendoor rijden naar oma, of een lekker oldtimer natuurlijk.
It is up to you en je zult zien dat het financieel aantrekkelijk kan zijn. Excel is your friend. En in ieder geval de mijne want ik weet al ruim 25 jaar waar ik aan toe ben qua kosten. Huren hoeft niet bij een verhuurbedrijf: het kan ook bij vrienden, collega’s en familie. Of bij je garage, als je daar een goede relatie mee hebt. Er kan meer dan je denkt.