29 juli 2024 – De gesponsorde opmars van de EV dreigt vast te lopen nu de auto-industrie niet meer wil meewerken en de consument ook het vertrouwen verloren is in een verhaal dat eigenlijk nooit voor de modale automobilist bedoeld was.
Want welk leasebedrijf investeert in auto’s die weliswaar de eerste jaren van gebruik onderhoudsvrij zijn maar zijn opgebouwd uit onderdelen die zwaarder en dus groter en duurder zijn dan van de leaseauto’s van voorheen? Vervanging kost een vermogen vergeleken met een conventioneel model op benzine of diesel. Maar ja, dat merk je pas als het nodig is en dat is vaak pas na een jaar of vier, vijf. Wie dan leeft, die dan zorgt.
Verzekeraars hebben al langere tijd hun buik vol van elektrische voertuigen en weigeren steeds vaker de torenhoge schadeclaims van hun klanten te dekken. Een kleine aanrijding op het parkeerterrein van de lokale supermarkt kan al genoeg zijn om de aandrijflijn ernstig te beschadigen, waardoor de auto weken tot maanden niet beschikbaar is en de reparatiekosten kunnen oplopen tot tienduizenden euro’s. Huishoudens die wel zelf hun auto betalen, fronsen hun wenkbrauwen en kiezen voor de zekerheid dat bij een deukje de kosten binnen de perken blijven. Denk 2013 Opel Corsa, een vergelijkbare leenauto en na drie dagen een rekening van 425 euro.
Geen stroom
Nu de stroom voor de markt van de honderden miljoenen* in Europa geregistreerde auto’s niet gegarandeerd kan worden, lijken ineens de aangekondigde en geldende wetten en regels te vervallen en kiezen fabrikanten bij voorkeur weer voor de vertrouwde verbrandingsmotor. Want daar zitten toch wel heel veel voordelen aan. De grootste is natuurlijk de onafhankelijkheid van infrastructuur. Ook daarvoor, zo bleek de afgelopen 120 jaar, kon geen enkele garantie afgegeven worden. Maar ze flikten het toch maar en regelden op elke hoek van stad en dorp een pomp. Die tijden zijn voorgoed voorbij.
In mijn ogen zijn er twee zaken cruciaal voor het slagen van een mobiliteitsconcept: verkrijgbaarheid en continuïteit. Het naoorlogse Amerika is mijn voorbeeld: vanaf begin jaren 50 waren er sluitende dealernetwerken, een garage op elke hoek van de straat, bij voorkeur met een pomp, en de garantie dat elk nieuw model mooier en beter was en je met elk oud model nog jaren door kon rijden. Een schoolvoorbeeld van vraag-en-aanbod en vertrouwen in de markt.
Sindsdien zijn auto’s veiliger, betrouwbaarder en zuiniger geworden, volstaat een handjevol werkplaatsen met hier en daar een tankstation en is de markt voor gebruikte auto’s minstens zesmaal groter dan de markt met nieuw spul. Wie wel eens door Europa rijdt, weet hoe dat eruit ziet.
De kosten
Oh ja, en dan de kosten. De markt van gebruikte voertuigen was altijd al velen malen groter, eenvoudig omdat een minderheid nieuw koopt, of kan kopen. In rijke landen is die verhouding 1:6 en verder zuidelijk nog ietsje meer in het voordeel van hen die lang met hun spullen willen doen. De lokale economie is er maar wat blij mee. En de beginnende automobilist ook. Voor de prijs van twee iPhones koop je een prima auto met Bovag garantie voor jarenlang rijplezier.
Lang met je auto doen lukt met een EV dus niet. Na een jaar of tien is de accu op en daarmee de auto. Zie occasionsites hoeveel auto je koopt als je ‘bouwjaar 2014’ en ouder intikt.
Precies. En zo denken consumenten.
Marktintroductie anyone?
Moeder Aarde
Natuurlijk zijn auto’s vies. En zeker als ze langer leven, stoten ze in verhouding met nieuwe modellen meer schadelijke stoffen uit. Iets is immers maar even nieuw. Tip: pas de regels zo aan dat oudere auto’s gerefurbished mogen worden. Stimuleer dat en zorg dat een beetje fatsoenlijke werkplaats een nieuwe Mazda motor in een oude Volvo mag plaatsen. Ik vind het ongelofelijk dat dit niet gebeurt. Deze milieuwinst ligt voor het oprapen. Europa: 308 miljoen personenauto’s in 2024.
Ondertussen is er in korte tijd een waanzinnig grote industrie uit de grond gestampt. Letterlijk, want de kostbare metalen voor accu en legeringen komen uit de grond. Meestal van landen die niet veel meer te bieden hebben dan hun natuurlijke resources, die dan ook met gevaar voor eigen leven door de plaatselijke bevolking uit de aarde wordt gegraven. Ah joh, maakt het wat uit dat je dan niet ouder wordt dan 35? Het gemiddelde van 45 ligt daar immers niet ver vanaf. Bovendien is het lekker ver weg en voor journalisten onbereikbaar.
De afgelopen ruim tien jaar schreef ik op Twitter (nu X) en in automagazines regelmatig over dit onderwerp en wie goed zoekt, zal ongetwijfeld mijn bittere woorden vinden. Het zal niemand verbazen dat ik verheugd ben over de toenemende erkenning binnen de auto-industrie en gerelateerde sectoren dat elektrische voertuigen niet de ultieme duurzame oplossing zijn voor het mobiliteitsvraagstuk.
Met de razendsnelle opkomst van De Nieuwe Welvaart in Azië, Zuid-Amerika en Afrika lijkt het mij slimmer om te kiezen voor Proven Technology en in te zetten op continue verbetering daarvan en een stevige versoepeling van de regels om duurzaamheid te stimuleren.
Ik wens je een hele fijne zomer.
Noten
* As of 2023, Europe has approximately 750 million vehicles in total. Out of these, around 2.9 million are battery electric vehicles (BEVs) and an additional 1.4 million are plug-in hybrid electric vehicles (PHEVs). This totals to about 4.3 million electric vehicles currently on the roads in Europe. > European Environment Agency’s home page > Climate Action (25 Oct 2023).
** <>