Puglia & Basilicata (6/7): richting Corato

Dinsdag 12 april 2016 – Twee dagen om Matera te zien is te kort. We gaan – wat zeg ik, we moeten – nog eens terug. Niet in de zomer: dan is het er veel te heet. In juni en juli lopen de temperaturen op tot boven de 40 graden en augustus is de Italiaanse vakantiemaand en dus druk. De lente is heerlijk.

Met de grottentocht in het vooruitzicht pakken we onze koffers, ik haal Fabio van ver en stouw hem – of haar, ik heb nog steeds geen idee – vol met onze spulletjes. Op naar de VVV en het opstappunt voor de grottentocht. If we only could find a place to park our car!

Ochtendspits in Matera. Kanone, wat een hel. Op zich is Matera City best ruim opgezet en voorziet de infrastructuur van Matera in een fraaie mix van ‘parkeren, doorrijden en wandelen’. Fietsers hebben we niet kunnen ontdekken buiten de daluren. For all the obvious reasons. Veilig in de auto kruipen we met 15 per uur meter voor meter richting afspreekpunt.

Blijkbaar hebben we deze ochtend pech, of is het altijd zo druk? Anyways, we vinden geen parkeerplek aan trottoirzijde. We rijden de weg die de stad uitloopt af, tot aan de rand van de bebouwde kom of wat er als zodanig voor doorgaat. Tegen suburbia aan voelen we allebei aan dat hier parkeren geen optie is. We krijgen een beetje het ‘Corato-gevoel’, zeg maar. De vraag ‘hoe pluis is het hier?’ is te prangend om de gok te nemen en Fabio achter te laten. Omkeren en een parkeergarage zoeken dan maar.

We vinden snel een duistere parkeergrot met een matching afdaling: steil en krap. Na Touch Down vangt mijn oog eerst een heerlijke Lancia Flavia Coupé, zo’n aparte eind jaren ’60-auto die je volkomen onterecht niet vaak ziet. Het is de eerste klassieker die we deze week tegenkomen. Enkele meters verder draai ik een lege plek in. Maar daar wordt direct een stokje voor gestoken. Twee duistere types met petjes beheren vandaag deze garage. We zijn nog niet uitgestapt of we worden met handen en voeten aangesproken: onze Fabio zelf inparkeren is geen optie. Of we de heren onze autosleutel willen overhandigen.

Nou, doe maar niet. We stappen weer in, rijden rustig weg en besluiten ons geplande grottenuitje te cancellen. In eerste versnelling en met de ogen dicht kruipen we bijna loodrecht omhoog, nieuwe avonturen tegemoet.

Reisverslag Dag 7
(7/7) Woensdag 13 april 2016: Corato ontdekken

Terug naar het blogoverzicht